எல்லோரும் ஒரு முறையாவது இந்த நிலையை கடந்து வந்திருப்போம். மாவு மற்றும் தண்ணீரின் ஒட்டும் தன்மையுடன் போராடி, ஒரு குறிப்பிட்ட தாளத்துடன் மாவை அழுத்தி, மடித்து, திருப்பிப் பிசைவோம். இது ஒரு தியானம் போலவும், நம் முன்னோர்கள் செய்த அதே வேலையைச் செய்வது போலவும் தோன்றும். ஆனால் மாவு பிசைவது என்பது வெறும் பாரம்பரியம் மட்டுமல்ல; இது ஒரு அடிப்படை அறிவியல் செயல்முறையாகும். இது எளிய கலவையை எண்ணற்ற ரொட்டிகள், பீட்சாக்கள் மற்றும் பேஸ்ட்ரிகளின் அடிப்படையாக மாற்றுகிறது. இது பொருட்களைக் கலப்பது மட்டுமல்ல; ரொட்டியின் கட்டமைப்பை உருவாக்குவதும்கூட. மாவு பிசைதலின் அறிவியலை ஆழமாக ஆராய்ந்து, அதை ஏன் முக்கியமானதாக ஆக்குகிறது என்பதைப் பற்றி இந்த வலைப்பதிவில் பார்க்கலாம்.
குறைவாக பிசைந்தாலும், அதிகமாக பிசைந்தாலும் எதிர்மறையான விளைவுகள் ஏற்படும்:
குறைவாக பிசைதல்: குறைவாக பிசைந்த மாவில் கட்டமைப்பு மற்றும் நெகிழ்வுத்தன்மை இருக்காது. இதை வடிவமைப்பது கடினம். ரொட்டி அடர்த்தியாகவும் தட்டையாகவும் இருக்கும்.
அதிகமாக பிசைதல்: அதிகமாக பிசைந்த மாவு மிகவும் இறுக்கமாகவும் கடினமாகவும் மாறும். க்ளூட்டன் கட்டமைப்பு மிகவும் வலுவாக இருக்கும். இது ரொட்டியை அடர்த்தியாகவும், கடினமாகவும் மாற்றும். தீவிர நிகழ்வுகளில், க்ளூட்டன் கட்டமைப்பு சேதமடையக்கூடும்.
