தலைப் பேன்கள்: தொல்லை தரும் ஒட்டுண்ணிகள் – ஒரு முழுமையான வழிகாட்டி

தலைப் பேன்கள் (Pediculus humanus capitis) என்பது மனிதர்களின் உச்சந்தலையில் மட்டுமே வாழக்கூடிய, கட்டாய ஒட்டுண்ணிகள் (obligate ectoparasites) ஆகும். இவை உலகளவில், குறிப்பாக தொடக்கப் பள்ளி வயது குழந்தைகளிடையே, பொதுவான சுகாதாரப் பிரச்சினையாக உள்ளன. சமீபத்திய தசாப்தங்களில், பொதுவாகப் பயன்படுத்தப்படும் பூச்சிக்கொல்லிகளுக்கு (insecticides) எதிரான பேன்களின் எதிர்ப்புத்திறன் கணிசமாக அதிகரித்துள்ளது.

இது உலகளாவிய பொது சுகாதார கவலையாக மாறியுள்ளது. இந்த விரிவான ஆய்வுக் கட்டுரை, பேன்களின் உயிரியல், எதிர்ப்புத்திறன் வழிமுறைகள், நோய்ப்பரவல் ஆய்வுகள் (epidemiological studies), தற்போதைய சிகிச்சை முறைகளின் செயல்திறன் மற்றும் எதிர்கால ஆராய்ச்சி திசைகள் ஆகியவற்றை உள்ளடக்கிய ஒரு முழுமையான கண்ணோட்டத்தை வழங்குகிறது.

தலைப் பேன்கள் மற்றும் முட்டைகள் (Nits) பற்றிய அடிப்படை தகவல்கள்:

அறிவியல் பெயர்: Pediculus humanus capitis

தோற்றம்: மிகச் சிறிய (2-3 மிமீ), இறக்கைகள் இல்லாத, ஆறு கால்களைக் கொண்ட பூச்சி.

வாழ்விடம்: மனிதர்களின் தலைமுடி (பெரும்பாலும் காதுகளுக்கு அருகிலும், கழுத்தின் பின்பகுதியிலும்).

உணவு: உச்சந்தலையில் இருந்து உறிஞ்சும் இரத்தம்.

முட்டைகள் (Nits): பேன்களின் முட்டைகள் “நிட்கள்” என்று அழைக்கப்படுகின்றன. இவை முடியின் தண்டுகளில் உறுதியாக ஒட்டிக்கொண்டிருக்கும்.

பேன்களின் வாழ்க்கை சுழற்சி (Life Cycle of Head Lice):

பேன்களின் வாழ்க்கை சுழற்சி சுமார் 30 நாட்கள் கொண்டது. இது மூன்று நிலைகளைக் கொண்டுள்ளது.

முட்டை நிலை (Nit): முட்டை முடியில் ஒட்டப்பட்டு 6-7 நாட்களில் பொரிக்கிறது.

நிம்ப் நிலை (Nymph): முட்டையில் இருந்து வெளிவரும் இளம் பேன் “நிம்ப்” எனப்படும். இது மூன்று முறை தோலுரித்து (moulting) முதிர்ந்த பேனாக மாறும்.

முதிர்ந்த பேன் (Adult): முதிர்ந்த பேன்கள் இனப்பெருக்கம் செய்து முட்டையிடும். ஒரு பெண் பேன் தன் வாழ்நாளில் 100-க்கும் மேற்பட்ட முட்டைகளை இடும்.

எதிர்ப்புத்திறன் அதிகரிப்பு (Resistance to Insecticides):

பொதுவாக பயன்படுத்தப்படும் பூச்சிக்கொல்லிகளுக்கு எதிராக பேன்கள் எதிர்ப்புத்திறனை வளர்த்துக் கொண்டுள்ளன. இது பேன்களைக் கட்டுப்படுத்துவதை கடினமாக்குகிறது. “kdr” போன்ற மரபணு மாற்றங்கள், பேன்கள் பூச்சிக்கொல்லிகளை எதிர்க்க முக்கிய காரணமாகும். எனவே, வெவ்வேறு சிகிச்சை முறைகளை பற்றி அறிவது அவசியம்.

ஒரே வகை பூச்சிக்கொல்லியை (எ.கா., பெர்மெத்ரின்) தொடர்ந்து பயன்படுத்துவதால், இயற்கையாகவே சிறிதளவு எதிர்ப்புத்திறன் கொண்ட பேன்கள் உயிர் பிழைத்து, அந்த மரபணுக்களை அடுத்த தலைமுறைக்கு அளிக்கின்றன. இதனால் எதிர்ப்புத்திறன் அதிகரிக்கிறது.

சிகிச்சையை பாதியில் நிறுத்துவது, சில பேன்கள் உயிர் பிழைக்க வழிவகுக்கிறது. இந்த பேன்கள் இனப்பெருக்கம் செய்து, எதிர்ப்புத்திறனைப் பரப்புகின்றன. மேலும், முட்டைகள் அழிக்கப்படாமல் இருந்தால், அவற்றிலிருந்து வரும் பேன்களும் எதிர்ப்புத்திறன் கொண்டவையாக இருக்கலாம்.

பேன்களின் மரபணுக்களில் ஏற்படும் மாற்றங்கள் (குறிப்பாக kdr பிறழ்வுகள்), பூச்சிக்கொல்லிகள் செயல்படுவதைத் தடுக்கின்றன. இதனால், பூச்சிக்கொல்லியின் நச்சுத்தன்மை குறைந்து, பேன்கள் உயிர்வாழ்கின்றன. வளர்சிதை மாற்றப் பிறழ்வுகளும் (நொதி செயல்பாட்டை மாற்றுபவை) எதிர்ப்புத்திறனுக்கு பங்களிக்கின்றன.

ஆய்வு முடிவுகள் (Research Findings):

உலகின் பல்வேறு பகுதிகளில் (அமெரிக்கா, கனடா, இங்கிலாந்து, பிரான்ஸ், டென்மார்க், இஸ்ரேல், ஆஸ்திரேலியா, அர்ஜென்டினா, கொரியா, தாய்லாந்து உட்பட) நடத்தப்பட்ட ஆய்வுகள், பெர்மெத்ரின், பைரித்ரின் மற்றும் பிற பைரித்ராய்டுகளுக்கு எதிரான பேன்களின் எதிர்ப்புத்திறன் பரவலாக இருப்பதைக் காட்டுகின்றன.

பல ஆய்வுகளில், பெர்மெத்ரின் சிகிச்சைக்குப் பிறகு பேன்களின் உயிர்வாழ்வு விகிதம் 80-90% அல்லது அதற்கும் அதிகமாக இருப்பது கண்டறியப்பட்டுள்ளது. இதன் பொருள், பெர்மெத்ரின் இனி பல பகுதிகளில் பேன்களைக் கட்டுப்படுத்துவதற்கான நம்பகமான சிகிச்சையாக இல்லை.

kdr பிறழ்வுகள் (மரபணு மாற்றங்கள்) பல பேன் தொகைகளில் அதிக அதிர்வெண்ணில் (frequency) காணப்படுகின்றன. சில ஆய்வுகளில், 90%-க்கும் அதிகமான பேன்கள் குறைந்தது ஒரு kdr பிறழ்வையாவது கொண்டுள்ளன.

வளர்சிதை மாற்ற எதிர்ப்புத்திறன் வழிமுறைகள் பற்றிய ஆய்வுகள் நடந்து வருகின்றன. சில குறிப்பிட்ட நொதிகளின் அதிகரித்த செயல்பாடு, பூச்சிக்கொல்லி எதிர்ப்புத்திறனுடன் தொடர்புடையதாக இருப்பது கண்டறியப்பட்டுள்ளது.

மாலாத்தியான் போன்ற பிற பூச்சிக்கொல்லிகளுக்கும் சில பகுதிகளில் எதிர்ப்புத்திறன் பதிவாகியுள்ளது.

பூச்சிக்கொல்லி எதிர்ப்புத்திறன் என்பது ஒரு பரிணாம செயல்முறை (evolutionary process). தொடர்ச்சியான பூச்சிக்கொல்லி பயன்பாடு, சிகிச்சையை முழுமையாக முடிக்காமல் விடுதல் மற்றும் பேன்களின் மரபணுக்களில் ஏற்படும் மாற்றங்கள் ஆகியவை இந்த சிக்கலுக்கு பங்களிக்கின்றன. உலகெங்கிலும் உள்ள ஆய்வுகள், பெர்மெத்ரின் போன்ற பொதுவான பூச்சிக்கொல்லிகளுக்கு எதிரான பேன்களின் எதிர்ப்புத்திறன் அதிகரித்து வருவதை உறுதிப்படுத்துகின்றன. இந்த சிக்கலைச் சமாளிக்க, ஒருங்கிணைந்த பேன் மேலாண்மை அணுகுமுறைகள் (பூச்சிக்கொல்லிகள், ஈரமான சீப்பு முறை, தடுப்பு நடவடிக்கைகள்) மற்றும் புதிய சிகிச்சை முறைகளின் வளர்ச்சி அவசியம்.

Also Read: புரோஸ்டேட் புற்றுநோய் உருவாக பூச்சிக்கொல்லிகள் எவ்வாறு காரணமாக அமைகிறது

சிகிச்சை முறைகள் (Treatment Strategies):

ஈரமான சீப்பு முறை (Wet Combing):

தலைமுடியை தண்ணீரில் நனைத்து, கண்டிஷனரை தாராளமாகப் பூசவும். கண்டிஷனர் பேன்களின் இயக்கத்தை மட்டுப்படுத்தி, அவற்றை எளிதில் கண்டறிய உதவுகிறது.

உச்சந்தலையில் இருந்து முடியின் நுனி வரை, நுண்ணிய பற்களைக் கொண்ட பேன் சீப்பைப் பயன்படுத்தி, சிறிய பகுதிகளாகப் பிரித்து வாரவும். ஒவ்வொரு வார்தலுக்கும் இடையில் சீப்பை சுத்தமான வெள்ளை துணியில் துடைத்து, பேன்கள் மற்றும் முட்டைகளை அகற்றவும்.

முழு தலைமுடியையும் குறைந்தது இரண்டு முறையாவது வாரவும். முழு செயல்முறையும் குறைந்தது 30-60 நிமிடங்கள் வரை எடுக்கலாம்.

ஒரு வாரம் கழித்து மீண்டும் செய்யவும், முட்டைகள் பொறித்திருந்தால் இளம் பேன்களை அகற்ற. தேவைப்பட்டால் மீண்டும் செய்யவும்.

நன்மைகள்: ரசாயனங்கள் இல்லாதது, பக்க விளைவுகள் குறைவு, எதிர்ப்புத்திறன் பிரச்சனை இல்லை.

தீமைகள்: அதிக நேரம் எடுக்கும், கவனமாக செய்ய வேண்டும், திறன் நபரின் திறமையைப் பொறுத்தது.

பூச்சிக்கொல்லிகள் (Insecticides):

பெர்மெத்ரின் (Permethrin) 1%: பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படும் ஒரு செயற்கை பைரித்ராய்டு. பல நாடுகளில் இதற்கு எதிர்ப்புத்திறன் உள்ளது.

பைரித்ரின்ஸ் + பைபரோனைல் பியூட்டாக்சைடு (Pyrethrins + Piperonyl Butoxide): இயற்கையான பைரித்ரின் பூச்சிக்கொல்லிகள், செயல்திறனை அதிகரிக்க பைபரோனைல் பியூட்டாக்சைடுடன் சேர்க்கப்படுகின்றன.

மாலாத்தியான் (Malathion) 0.5%: ஆர்கனோபாஸ்பேட் (organophosphate) பூச்சிக்கொல்லி. சில நாடுகளில் இது இன்னும் பயனுள்ளதாக இருக்கிறது.

பென்சைல் ஆல்கஹால் (Benzyl Alcohol) 5%: பேன்களின் சுவாச துவாரங்களை அடைத்து மூச்சுத்திணறலை ஏற்படுத்துகிறது.

ஸ்பினோசாட் (Spinosad) 0.9%: பாக்டீரியாவிலிருந்து பெறப்படும் ஒரு இயற்கை கலவை.

ஐவர்மெக்டின் (Ivermectin): வாய்வழி மருந்தாக அல்லது மேற்பூச்சாகப் பயன்படுத்தலாம். சில நாடுகளில் இது பரிந்துரைக்கப்படுகிறது.

பூச்சிக்கொல்லிகளைப் பயன்படுத்தும் முன், லேபிளில் உள்ள வழிமுறைகளை கவனமாகப் படிக்கவும்.
பரிந்துரைக்கப்பட்ட அளவை விட அதிகமாக பயன்படுத்த வேண்டாம்.
கர்ப்பிணிப் பெண்கள், பாலூட்டும் தாய்மார்கள் மற்றும் குழந்தைகளுக்கு பூச்சிக்கொல்லிகளைப் பயன்படுத்தும் முன் மருத்துவரை அணுகவும்.

பிற முறைகள் (Other Methods):

எசன்ஷியல் ஆயில்கள் (Essential Oils): டீ ட்ரீ ஆயில் (tea tree oil), லாவெண்டர் ஆயில் (lavender oil) போன்ற சில எசன்ஷியல் ஆயில்கள் பேன்களை விரட்டும் தன்மை கொண்டவை என்று கூறப்படுகிறது. ஆனால், இவற்றின் செயல்திறன் பற்றிய அறிவியல் சான்றுகள் குறைவாக உள்ளன.

வெப்ப சிகிச்சை (Heat Treatment): சிறப்பு உலர்த்திகளைப் (dryers) பயன்படுத்தி, பேன்கள் மற்றும் முட்டைகளை வெப்பத்தால் கொல்லும் முறை. இது சில நாடுகளில் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

மூச்சுத்திணறல் முறை ( Suffocation Methods): தேங்காய் எண்ணெய், ஒலிவ் ஒயில் போன்றவற்றை தடவி பேன்களை மூச்சுத்திணறச் செய்யும் முறை. போதுமான ஆதாரங்கள் இல்லை.

தடுப்பு முறைகள் (Preventive Measures):

நேரடித் தொடர்பு தவிர்ப்பு (Avoid Head-to-Head Contact):

விளையாடும்போதும், பிற செயல்பாடுகளின்போதும் (வீடு, பள்ளி, விளையாட்டு மைதானங்கள், முகாம்கள், தூங்கும் விருந்துகள்) தலை-க்கு-தலை (முடி-க்கு-முடி) தொடர்பைத் தவிர்க்கவும்.

தனிப்பட்ட பொருட்களைப் பகிராமல் இருத்தல் (Do Not Share Personal Items):

• தொப்பிகள் (hats)
• ஸ்கார்ஃப்கள் (scarves)
• கோட்டுகள் (coats)
• விளையாட்டு சீருடைகள் (sports uniforms)
• ஹேர் ரிப்பன்கள் (hair ribbons)
• பின்னல்கள்/கிளிப்புகள் (barrettes)
• சீப்புகள் (combs)
• பிரஷ்கள் (brushes)
• துண்டுகள் (towels)

பேன் பாதித்தவரின் பொருட்களைச் சரிவர கையாளுதல் (Proper Handling of Infested Items):

பேன் பாதித்தவர் பயன்படுத்திய சீப்பு மற்றும் பிரஷ்களை சுடுநீரில் (குறைந்தது 130°F அல்லது 54°C) 5-10 நிமிடங்கள் ஊறவைத்து கிருமி நீக்கம் செய்யவும்.

பேன் பாதித்தவர் சமீபத்தில் பயன்படுத்திய படுக்கைகள், சோஃபாக்கள், தலையணைகள், தரைவிரிப்புகள், பஞ்சு பொம்மைகளில் படுப்பதைத் தவிர்க்கவும்.

துணிகளைச் சுத்தம் செய்தல் (Cleaning Clothes and Linens):

பேன் தொல்லை உள்ளவர் சிகிச்சைக்கு முந்தைய இரண்டு நாட்களில் அணிந்திருந்த அல்லது பயன்படுத்தியிருந்த துணிகள், துண்டுகள், படுக்கை விரிப்புகள் மற்றும் பிற பொருட்களைச் சுடுநீரில் (130°F/54°C) துவைத்து, அதிக வெப்பத்தில் உலர்த்தும் சுழற்சியைப் பயன்படுத்தவும்.

துவைக்கவோ அல்லது ட்ரை கிளீன் செய்யவோ முடியாத பொருட்களை ஒரு பிளாஸ்டிக் பையில் போட்டு இரண்டு வாரங்களுக்கு மூடி வைக்கவும்.

சுற்றுப்புறத் தூய்மை (Environmental Cleaning):

பேன் பாதித்த நபர் உட்கார்ந்திருந்த அல்லது படுத்திருந்த தரை மற்றும் அறைகலன்களை வெற்றிடச் சுத்திகரிப்பு (vacuum) செய்யவும். குறிப்பு: அதிக நேரத்தையும் பணத்தையும் வீட்டைச் சுத்தம் செய்வதற்குச் செலவிட வேண்டிய அவசியமில்லை.

பேன் கட்டுபாட்டுக்காக, நச்சுத்தன்மையுள்ள பூச்சிக்கொல்லி புகை தெளிப்புகளைப் (fumigant sprays or fogs) பயன்படுத்த வேண்டாம்.

சமூகப் பரவலைத் தடுத்தல் (Preventing Community Spread – Especially for Children):

விளையாட்டின்போது தலைமுடி தொடர்பைத் (hair-to-hair contact) தவிர்க்க குழந்தைகளுக்குக் கற்பிக்கவும்.

தொப்பிகள், ஹேர் ரிப்பன்கள், கிளிப்புகள், ஸ்கார்ஃப்கள், கோட்டுகள் அல்லது விளையாட்டு சீருடைகள் போன்ற ஆடைகளைப் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டாம் என்று குழந்தைகளுக்கு அறிவுறுத்தவும்.

பள்ளிகள் மற்றும் முகாம்களில் வழக்கமான பரிசோதனைகளை ஊக்குவிக்கவும், பேன் தொல்லை கண்டறியப்பட்டால் உடனடியாகத் தெரியப்படுத்தவும்.

எதிர்கால ஆராய்ச்சி திசைகள் (Future Research Directions):

பேன்களின் எதிர்ப்புத்திறனை முறியடிக்கக்கூடிய புதிய மருந்துகளை உருவாக்குவது அவசியம்.

எதிர்ப்புத்திறன் மரபியல் மற்றும் உயிர்வேதியியல் பற்றிய கூடுதல் ஆராய்ச்சி தேவை.

பேன்களுக்கு எதிரான தடுப்பூசிகளை உருவாக்குவது ஒரு நீண்ட கால இலக்கு.

தாவரங்களிலிருந்து பெறப்படும் பயனுள்ள மற்றும் பாதுகாப்பான பேன் கொல்லிகளைக் கண்டறிதல்.

பூச்சிக்கொல்லிகள், ஈரமான சீப்பு முறை, தடுப்பு நடவடிக்கைகள் ஆகியவற்றை உள்ளடக்கிய ஒரு விரிவான அணுகுமுறை.

தலைப் பேன்கள் உலகளாவிய பொது சுகாதாரப் பிரச்சினையாகத் தொடர்கின்றன. பூச்சிக்கொல்லி எதிர்ப்புத்திறன் அதிகரித்து வருவதால், பேன்களைக் கட்டுப்படுத்துவது சவாலாக உள்ளது. ஈரமான சீப்பு முறை ஒரு பாதுகாப்பான மற்றும் பயனுள்ள மாற்றாக இருந்தாலும், புதிய சிகிச்சை முறைகள் மற்றும் தடுப்பு உத்திகள் தேவைப்படுகின்றன. பேன்களின் உயிரியல், எதிர்ப்புத்திறன் வழிமுறைகள் மற்றும் நோய்ப்பரவல் பற்றிய தொடர்ச்சியான ஆராய்ச்சி, பயனுள்ள பேன் மேலாண்மை திட்டங்களை உருவாக்குவதற்கு முக்கியமானது.